Natuur- en kruidengeneeskunde
Natuurgeneeskunde is een reeks behandelmethoden die gericht zijn op het versterken van de afweer van het lichaam door middel van natuurlijke en biologische middelen.
Naast de traditionele Chinese geneeskunde en Ayurveda wordt natuurgeneeskunde erkend als de derde traditionele geneeskunde.
Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is “natuurgeneeskunde een reeks behandelmethoden die gericht zijn op het versterken van de afweer van het lichaam door middel van natuurlijke en organische middelen.” Natuurgeneeskunde of naturotherapie heeft de laatste tijd een sterke groei doorgemaakt en haar natuurlijke processen zullen zich snel vestigen op het gebied van alternatieve geneeswijzen.
Als onderdeel van de holistische geneeskunde, volgt dit het principe dat ziekten vaak worden veroorzaakt door een ongeschikt dieet, opslag van gifstoffen in het lichaam, een verkeerde van vitale energie en andere tekorten.
Tijdens de eerste sessie maakt de natuurgeneeskundige een volledig profiel van de patiënt op tijdens een gesprek waarin hij/zij hem/haar bevraagt over zijn gewoontes, zijn achtergrond, zijn voedingspatroon. Het maakt ook gebruik van biologische beoordelingen en observatie. Tijdens deze eerste afspraak wordt doorgaans een vitaliteitsmeting vastgesteld.
De natuurgeneeskundige ontwikkelt vervolgens een persoonlijk programma met behulp van verschillende natuurlijke technieken, waaronder voeding, kruidengeneeskunde, essentiële oliën of zelfs massage om ons vermogen om volledige gezond te leven, te versterken.
Net als zijn Aziatische equivalenten, is natuurgeneeskunde gebaseerd op belangrijke grondbeginselen: het holistische karakter (rekening houdend met de persoon als geheel), het evenwichtsprincipe (voedselstoornissen, tekortkomingen, opslag van gifstoffen) en het lichaam in het bezit van een vitale kracht waardoor het spontaan beter wordt.